شهید یوسف فدایی نژاد

پدرش (شهید یوسف فدایی نژاد) می گوید: از خیلی وقت پیش من را پدر شهید خطاب میکرد.

مثلا میگفت: سلام پدر شهید...

برادرش می گوید: به گلزار شهدا اشاره میکرد و میگفت:  ان شاالله جای ما اینجاست...

******

دل نوشت: خوب، معلوم است که خودش را برای رفتن آماده کرده بود.

******

کاملا بی ربط: 

اینکه ما مجلس عزاداری و مدح سیّدالشهدا را تبدیل کنیم به یک نقطه‌ی سبک، به یک جایی که یک تعدادی جوان لخت بشوند، بپرند هوا، بپرند پایین و ندانند چه میگویند، درست است؟ این شکر این نعمت است که خدا به شما داده؟

 

بیانات مقام معظم رهبریدر دیدار مداحان اهل‌بیت علیهم‌السلام1394/1/20

آرزوهای یک نوکر

                 چی میشه حاجتمو من/ یه روزی از تو بگیرم              اونقده گریه کنم تا / وسط روضه بمیرم

              چی میشه اسم تو باشه/ شهادتین روی لبهام          چی میشه لحظه مرگم / پا بذاری روی چشمام

 تن من هم زیر آفتاب / بمونه بی کفن آقا                  یا شبیه تو بشم من / پاره پاره بدن آقا

      الهی که آب غسلم / آخرش آب فرات شه                 الهی سنگ مزارم / فرش پای زائرات شه

  الهی مثل تو ارباب / کفن من بوریا شه                    الهی مجلس ختمم / تو حرم تو بپا شه

      چی میشه خاک مزارم / بگیره بوی گل یاس            بنویسن روی قبرم / نوکر حضرت عباس

  

           ان شاالله...

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

دل نوشت: ان شا الله عازم راهیان نور هستیم؛ به امید نیم نگاهی از طرف شهدا...

 

سِفله

سلام. در این مطلب می خواهم بگویم که کمی حواسمان به وسایلی که داریم باشد. حواسمان باشد که این وسایل ما را سِفله نکنند. سِفله ای که خداوند در سوره ی تین، بعد از اینکه می فرماید: که به راستی ما انسان را به نیکوترین ساختار آفریدیم، می فرماید"ثم رددناه اسفل سافلین"

شاید هنوز منظور از سِفله بودن و ربطی که به وسایلمان دارد را متوجه نشده باشید، بگذارید جوابتان را با استفاده از سخنی از امام رضا (ع) بدهم و فکر کنم همین سخن، تمام کننده ی مطلبم باشد:

از امام رضا(ع) سوال شد: سفله کیست؟ فـرمـود: آن که چیزى که دارد که از (یـاد) خـدا بـازش دارد.

(تحف العقول, ص 442)

دل نوشت: "اللهم لا تجعلنا فی زمرة السافلین"

آقا جان پس کی می آیی؟

یا صاحب الزمان!

بهارامون خزون شدند/ باغچه ها دلگیر شدند/ گلها پژمردند"نیومدی"

بچه هامون جوون شدند/ جوونامون پیر شدند/ پیرها مردند"نیومدی"

دل نوشت: آقا جان، بگو پس کی می آیی؟

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

    به لطف خدا، کار وبلاگ متحیر را آغاز کردیم. 

"اللهم ارزقنا توفیق شهادة فی سبیلک"

"اللهم عجل لولیک الفرج"